انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122Formation of innovation networks with two hubs: A case study of mega-watt wind turbine networkشکل گیری شبکه های نوآوری با دو میاندار دانشی و صنعتی: مورد کاوی شبکه طراحی و ساخت توربین بادی مگاواتی12296988FAمجید حقیقیدانشکده مدیریت دانشگاه تهرانمحمدرضا آراستیدانشیار گروه مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریفعباس بحریمعاون مرکز توسعه توربین های بادی پژوهشگاه نیروامیر علی سیف الدین اصلدانشکده علوم و فنون دانشگاه تهرانهادی نیلفروشانپژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری ، دانشگاه شهید بهشتیعلیرضا اصلانیدانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهرانJournal Article20190722Innovation networks are made up of individuals, firms, knowledge centers and industrial companies that work together to develop and commercialize a product or technology. The variety of activities ranging from R&D to production, commercialization and coordination among them is done by one to several hubs in the network. In networks that their mission is innovation in products with complexity in design or manufacturing, there is a need for both industrial and knowledge hubs. The lack of expert manpower, prior experience, and knowledge/industrial infrastructure simultaneously in one hub is one of the most important reasons for the need for a second hub in these networks. The purpose of this paper is to present theoretical framework of innovation networks with two hubs and clarify the formation, main members and connections. In this regard, different leadership styles in innovation networks and the need for two hubs are described, and a preliminary theoretical framework is presented. To validate theoretical framework, a case study was conducted on the Mega-Watt wind turbine network. Based on the results, the theoretical framework is revised, which could be the basis for further studies.<strong>شبکههای نوآوری متشکل از افراد، بنگاهها، مراکز دانشی و مجموعههای صنعتی هستند که برای توسعه و تجاریسازی محصول یا فناوری با یکدیگر همکاری مشترک دارند. تنوع فعالیتها از تحقیق و توسعه تا تولید نمونه و تجاریسازی و هماهنگیهای لازم میان این فعالیتها توسط یک یا چند میاندار در شبکهها انجام میشود. در شبکههایی که مأموریت آنها نوآوری در محصولاتی است که از پیچیدگی قابلتوجهی در طراحی و ساخت برخوردار هستند، وجود دو میاندار صنعتی و دانشی ضروری است. فقدان نیروی انسانی متخصص، تجربه پیشین و زیرساختهای دانشی/صنعتی بهطور همزمان در یک میاندار از مهمترین دلایل نیاز به میاندار دوم در این شبکهها است. هدف این مقاله ارائه چارچوب نظری شبکههای نوآوری با دو میاندار دانشی و صنعتی است که در آن نحوه شکلگیری شبکه، نوع اعضاء و ارتباطات میان آنها مشخصشده باشد. در همین راستا انواع سبکهای رهبری در شبکههای نوآوری و ضرورت وجود دو میاندار توضیح دادهشده و چارچوب نظری اولیه ارائهگردید و بهمنظور اعتبارسنجی آن، مطالعه موردی شبکه طراحی و توسعه توربینهای بادی انجامشده است. براساس نتایج به دست آمده، چارچوب نظری تصحیح و تدقیق شده که میتواند مبنایی برای مطالعات بعدی باشد.</strong>انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122Meta synthesis of factors influencing strengthening the relationships among the members of S&T collaborative networks from the perspective of social capital theoryفراترکیب عوامل موثر بر تقویت روابط بین اعضای شبکههای همکاری علم و فناوری از نگاه نظریه سرمایه اجتماعی235297005FAفاطمه ثقفیدانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران0000-0003-4843-6885سیدحامد مزارعیدانشگاه تهرانمحمد خوانساریعضو هیئت علمی دانشگاه تهرانحنانه محمدی کنگرانیعضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگانرضا اسدی فردپژوهشکده مطالعات فناوریJournal Article20190616A major indicator of networks’ success is developing stable relationships and collaboration among the members. In fact, collaboration is the key to successful performance of members and the entire network. However, collaboration among the members of a network is a complex phenomenon requiring a comprehensive approach. A theory that can explain the relationships among the members of a network is Social Capital Theory. This research aims to develop a framework to analyze the relationships among the members of the formal collaborative networks of science and technology through the lens of Social Capital Theory. Using systematic review, 44 valid documents retrieved from WOS database, were selected, reviewed and codified using meta-synthesis approach. In the synthesis process, three main dimensions of relational, cognitive and structural and 24 sub-dimensions were revealed.یکی از شاخصهای موفقیت شبکهها، شکلگیری روابط و همکاریهای پایدار بین اعضاء است. در واقع توجه به شبکهسازی نمایانگر این نکته است که همکاری بین اعضاء کلید اصلی عملکرد موفقیتآمیز اعضاء و کل شبکه است. بااینحال همکاری بین اعضای شبکه موضوعی پیچیده است که بررسی کامل آن نیازمند نگرشی جامعنگر است. یکی از نظریههایی که میتوان برای بررسی روابط بین اعضای شبکه مورد استفاده قرارداد نظریه سرمایه اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر طراحی چارچوبی برای تحلیل روابط بین اعضای شبکههای رسمی همکاری علم و فناوری با استفاده از نظریه سرمایه اجتماعی است. برای انجام این پژوهش از روش مرور نظاممند استفاده شد و با جستجو در پایگاه WoS چهلوچهار سند بهعنوان اسناد معتبر شناسایی و با کمک روش فراترکیب، اسناد منتخب بررسی و کدگذاری گردید. نتایج پژوهش حاکی از وجود بیستوچهار زمینه فرعی در قالب سه زمینه اصلی (زمینههای رابطهای، شناختی و ساختاری سرمایه اجتماعی) در بین مقالات است.انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122A Model For The Development Of Iran's Space Technological Capabilitiesارائه مدل توسعهی توانمندیهای فناورانه فضایی537597003FAشاپور کرامتمرکزملی فضاییمنوچهر منطقیاستاد تمام دانشگاه صنعتی مالک اشتر0000-0003-1839-0994احمد جعفرنژاددانشگاه تهرانJournal Article20181209Access to space and exploitation from it is achieved through space technological capabilities. The implementation of the first decade space program, the announcement of a comprehensive aerospace development plan and space achievements, represent the country's empowerment in this strategic field. While space development patterns of developing countries are based on learning and technology transfer, but due to the country's specific circumstances, the model of space technologies development and pace capability building does not match them. The unit of scale is aerospace sector and its period before the Islamic Revolution until now. The type of research is applied in order to develop knowledge and in the action aspect is mixed method. After documentary studies and exploratory interviews, qualitative data were collected and analyzed by content analysis and coding. In a quantitative section, a questionnaire was used and descriptive and inferential statistical methods were used.In addition to defining the developmental stages and growth of space capabilities , 61 factors were identified in the form of eight technological capability components Monitoring and paying attention to these factors in the current state of affairs that the spatial sector faces many challenges at the policy level, prioritizing and allocating resources to advance spatial plans can accelerate the acquisition and development of the required technological capabilities.دستیابی و بهرهبرداری از فضا بهواسطه توانمندیهای فناورانه فضایی به دست میآید. اجرای برنامه دهساله اول فضایی، ابلاغ سند جامع توسعه هوافضا و دستاوردهای فضایی، مبین توانمندسازی کشور در این عرصه راهبردی است. دستیابی به فناوری در کشورهای درحالتوسعه مبتنی بر یادگیری و خرید فناوری است که به دلایل شرایط سیاسی، نحوه ایجاد و رشد فناوریهای فضایی در ایران اینگونه نیست. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به مدلی جهت تجویز عوامل توانمندساز فناورانه فضایی ایران انجام شد. واحد تحلیل، بخش فضایی و دوره زمانی از پیش از انقلاباسلامی تاکنون میباشد. در این پژوهش بعد از مطالعات اسنادی و انجام مصاحبههای اکتشافی، دادههای کیفی جمعآوری شد و از طریق تحلیل محتوا و کدگذاری، مدل استخراج گردید. در بخش مطالعات کمّی با استفاده از پرسشنامه عوامل بهدستآمده از مصاحبههای اکتشافی مورد قضاوت جامعه آماری قرار گرفته و اهمیت آنها از طریق بار عاملی بهصورت کمی مشخص شده است؛ طی انجام پژوهش، بیش از 60 عامل در قالب 8 مؤلفه بهعنوان عوامل توانمندساز فناوری فضایی کشور با چارچوب سند جامع توسعه هوافضا شناسایی شدند. پایش و توجه به این عوامل در وضعیت کنونی که بخش فضایی درگیر چالشهای فراوانی در سطح سیاستگذاری، اولویتدهی و تخصیص منابع برای پیشبرد برنامههای فضایی است میتواند باعث شتاب هرچه بیشتر در اکتساب و توسعه توانمندیهای فناورانه مورد نیاز شود.انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122Designing the Ambidextrous Innovation Model;A Study In A Defense Holding Companyطراحی مدل نوآوری دوسوتوان؛ مطالعه ای در یک بنگاه چندرشته ای دفاعی779896994FAمهدی اکبریدانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نورمحمدتقی امینیدانشیار گروه مدیریت، مرکز تحصیلات تکمیلی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرانمحمد محمودی میمنددانشگاه پیام نور تهرانمحمود مرادیمدیر پژوهش و فناوری دانشگاه گیلانJournal Article20190508One of the main concerns of achieving an ambidextrous organization, is the determining of ambidextrous innovation features. In fact, finding the appropriate response which ones are the components and features of innovation in each of corporate strategic management approaches, forms the main purpose of designing and explaining the ambidextrous innovation in this research. In this study, structural equation modeling was used to design and explain the interactive model of this study while conducting library studies and using expert opinions. Accordingly, the model of ambidextrous innovation was shown in the 4 key components of Sectional, continuous, Revolutionary and Interactive innovation and 12 observed variables. The results of applying the proposed methodology in a Defense Holding firm are indicative of fit and acceptable validity of graphic relationships in the interactive model of this study.یکی از دغدغههای نیل به یک سازمان دوسوتوان، تعیین مختصات سازه نوآوری دوسوتوان میباشد. در واقع، یافتن پاسخی مناسب که مؤلفهها و خصیصههای سازه نوآوری در هریک از رویکردهای مدیریت راهبردی بنگاه، جهت نیل به دوسوتوانی نوآوری کدامند؛ هدف اصلی طراحی و تبیین مدل نوآوری دوسوتوان را در پژوهش حاضر تشکیل میدهد. این پژوهش، از حیث هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است که با رویکرد پژوهشی استقرایی- قیاسی و در قالب راهبرد پژوهشی ترکیبی اکتشافی سرانجام یافت. بدین ترتیب که در مرحله کیفی طراحی مدل، ضمن انجام مطالعات کتابخانهای و بهرهمندی از نظرات خبرگان 21 صنعت در سازمان چند رشتهای اتکا، از روش تحلیل محتوای کیفی و کدگـذاری نظـری و در مرحله آزمون و برازش مدل، از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. مبتنی بر روش-شناسی پیشنهادی، مدل نوآوری دوسوتوان در قالب 4 مؤلفه نوآوری مقطعی، مستمر، برانداز و نوآوری تعاملی مبتنی بر خصیصههای 12 گانه مرتبط، طراحی و تبیین شد. نتایج الگوریتم تحلیل دادهها،گواه برازش و اعتبار قابلقبول مدل پیشنهادی پژوهش حاضر است که در آن، مؤلفههای نوآوری مستمر و برانداز، به ترتیب بهعنوان مهمترین مؤلفه نوآوری درکنار نوآوری مقطعی، جهت نیل به یک سازمان دوسوتوان شناخته شدند.انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122The Effect of Corporate Governance on the Innovative Efforts of Companies in the Tehran Stock Exchangeتاثیر حاکمیت شرکتی بر تلاشهای نوآورانه شرکتهای فعال در بازار بورس و اوراق بهادار تهران9912696996FAمهدی الیاسیدانشگاه علامه طباطبائیحسین میرزاییدانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی دانشگاه علامه طباطباییسید یحیی حساس یگانهدانشگاه علامه طباطبائیسید سروش قاضی نوریدانشگاه علامه طباطبائیJournal Article20190421After corporate financial scandals such as Enron, Vantel and ... corporate governance matters, and attracted the attention of the researchers. In this study, the relationship between corporate governance and innovation Efforts in the companies active in the Tehran Stock Exchange (304 companies) has been investigated. This paper attempts to identify the dimensions and indicators of corporate governance, and then the most important factors affecting enterprise innovation are extracted, and indicators such as reliance on disclosed reports and the timeliness of reported disclosures, in other Studies have not been observed. The audited financial statements from 1391 to 1396 analyzed using the data panel method. The results show that the board of directors' education, choice of CEO from within or outside the company and the premium of the board of directors have a positive and significant effect on firm innovation, but the amount of payment for the right of the board of directors, the ability to rely on disclosed reports and the number of years of activity of the firm has a negative effect on the firm's innovation. CEO's education, the outsider board of directors, the ownership concentration and the timeliness of the disclosures by the company have no significant effect on the firm's innovation پس از رسواییهای مالی شرکتهایی مانند انرون، وانتل و ... موضوع حاکمیت شرکتی اهمیت یافت و نظر محققان را به خود جلب نمود. یکی از موضوعات مطالعاتی در زمینه حاکمیت شرکتی، تأثیر آن بر نوآوری بنگاه میباشد. در این مطالعه ارتباط حاکمیت شرکتی و تلاشهای نوآوری در 304 شرکت فعال در بازار بورس تهران بررسی شده است. در این نوشته سعی شده است ابعاد و شاخصهای کلان حاکمیت شرکتی شناسایی و سپس مهمترین عوامل تأثیرگذار بر نوآوری بنگاه استخراج شود و شاخصهایی مانند قابلیت اتکای در گزارشات افشاشده و بهموقع بودن گزارشات افشاشده، در سایر مطالعات مشاهده نشده است. صورتهای مالی حسابرسی شده مربوط به سالهای 1391 تا 1395 بوده و با استفاده از روش پنل دیتا تجزیهوتحلیل گردیده است. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که تحصیلات هیئتمدیره، انتخاب مدیرعامل از داخل یا خارج شرکت و پرداخت پاداش هیئتمدیره اثر مثبت و معنادار، اما میزان پرداختی بابت حق حضور هیئتمدیره، قابلیت اتکای گزارشهای افشاشده و تعداد سنوات فعالیت بنگاه اثر منفی بر میزان نوآوری بنگاه دارد. تحصیلات مدیرعامل، غیرموظف بودن اعضای هیئتمدیره، تمرکز مالکیت و بهموقع بودن گزارشهای افشاشده توسط شرکت اثر معناداری بر نوآوری بنگاه ندارد.انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعیمدیریت نوآوری2322-53868320191122Comparative Conceptualisation of ‘Public Procurement for Capability Building’ (PPCB) In Relation to Public Procurement for Innovation (PPI): A Step Towards Implementation of Iranian Technology Annexمفهوم پردازی تطبیقی «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» در مقایسه با تدارکات عمومی حامی نوآوری: گامی به سوی پیاده سازی پیوست فناوری12715496998FAنجم الدین یزدی1- پژوهشگر پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف
2- دانشجوی دکتری سیاستگذاری علم و فناوری، دانشگاه علم و صنعت0000-0002-7160-5205عبدالله جاسبیعضو هیئت علمی دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران0000-0001-8145-8491علی ملکیاستادیار پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف0000-0001-8145-8491علی بنیادی نائینیعضو هیئت علمی دانشکده پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایرانJournal Article20181020Considering the failure of local content policies (LCPs) in Iran and many developing countries, ‘Public procurement for innovation’ (PPI) as a trending demand-side innovation policy could provide a new theoretical basis for implementation of Technology Annex in the country. However, developing countries are of specificities compared with advanced economies, from which lack of technological capabilities of suppliers has a pivotal role in technological catch-up. The present paper suggests the new concept ‘public procurement for capability building’ (PPCB) based on the technology transfer projects of ten strategic groups of high-tech products based on the evidences of the case of Ten Strategic Equipment Groups in the oil industry of Iran, which is in fact an extension to PPI concept. The suggested concept puts building suppliers’ capabilities as the main goal of the policy. <br /> The study showed various commonalities between these two policies, including needs for organisational changes in public procurers, risk management, utilising innovation (knowledge) intermediaries, and legal adjustment. However, two critical distinctions were conceptualised for PPCB, including 1) capability building as the main goal of the policy, and 2) establishment of a dual-track evaluation system which monitors and evaluates both the suppliers’ capabilities and the procured products.با توجه به عدم موفقیت سیاستهای ساخت داخل در ایران و بسیاری از کشورهای درحالتوسعه، «تدارکات عمومی حامی نوآوری» میتواند بهعنوان یک سیاست نوآوری در طرف تقاضا مبنای نظری برای پیادهسازی پیوست فناوری در کشور فراهم نماید؛ اما کشورهای درحالتوسعه از ویژگیهایی متمایز از اقتصادهای توسعهیافته برخوردارند که یکی از مهمترین آنها فقدان توانمندیهای فناورانه در میان تأمینکنندگان است که نقشی محوری در همپایی فناورانه آنها دارد. مقاله پیش رو مفهوم جدید «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» را مبتنی بر شواهد بهدستآمده از پروژههای انتقال فناوری ده گروه کالای راهبردی در صنعت نفت کشورمان توسعه میدهد که توسعهای بر سیاست تدارکات عمومی حامی نوآوری محسوب میشود. این سیاست توانمندسازی تأمینکنندگان را در محوریت خود قرار میدهد. این مطالعه چالشهای مشترک متعددی را میان این دو سیاست برمیشمرد، ازجمله نیاز به تغییرات سازمانی در تدارک دهندگان دولتی، مدیریت ریسک، بهرهگیری از ساختارهای میانجیگر نوآوری (دانشی) و انجام اصلاحات حقوقی؛ اما دو تمایز اساسی نیز بهعنوان ویژگی مختص «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» مفهومپردازی شد: 1) توانمندسازی تأمینکنندگان بهعنوان هدف اصلی سیاست، 2) استقرار نظام پایش و ارزیابی دوسویه که هم توانمندی تأمینکنندگان و هم محصول تدارک دادهشده را توأمان رصد و ارزیابی میکند.