اقتصادهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه، طی دهههای اخیر تلاشهای زیادی در زمینۀ همپایی فناورانه، به منظور دستیابی به دانش و قابلیتهای مورد نیاز برای ساخت و توسعۀ محصولات و سامانههای پیچیده به نمایش گذاشتهاند. طی سالهای گذشته در ایران، برای دستیابی به دانش، مهارتها و فناوریهای ساخت توربینهای گازی تلاش های زیادی صورت گرفته و نتایج مطلوب و قابل ملاحظهای نیز به دست آمده است. این مقاله با استفاده از رویکرد کیفی و راهبرد پژوهشی مطالعۀ موردی، به مطالعۀ تجربۀ شرکت توربوکمپرسور نفت (OTC) در دستیابی به دانش و قابلیتهای فناورانه و مدیریتی ساخت توربینهای گازی صنعتی در قالب طرح توربین گازی IGT25 میپردازد و پیشرانها و عوامل مؤثر بر این تجربۀ موفقیت آمیز را شناسایی میکند. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که سیاستها، حمایتها و اقدامات دولت، شبکه سازی، تعامل و همکاری بین کنشگران و ذی نفعان اصلی، روشهای کسب قابلیتهای فناورانه، وجود بازار و تقاضای داخلی چشمگیر قابلیتهای سازمانی و مدیریتی، بافتار و عوامل محیطی نقش کلیدی در همپایی شرکت توربوکمپرسور نفت و دستیابی این شرکت به دانش و فناوریهای ساخت توربینهای گازی ایفا میکنند.