انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
شکل گیری شبکه های نوآوری با دو میاندار دانشی و صنعتی: مورد کاوی شبکه طراحی و ساخت توربین بادی مگاواتی
1
22
FA
مجید
حقیقی
دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
m.haghighi@ut.ac.ir
محمدرضا
آراستی
دانشیار گروه مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف
arasti@sharif.edu
عباس
بحری
معاون مرکز توسعه توربین های بادی پژوهشگاه نیرو
abahri@nri.ac.irr
امیر علی
سیف الدین اصل
دانشکده علوم و فنون دانشگاه تهران
saifoddin@ut.ac.irr
هادی
نیلفروشان
پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری ، دانشگاه شهید بهشتی
h_nilforoushan@sbu.ac.irr
علیرضا
اصلانی
دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران
alireza.aslani@ut.ac.irr
<strong>شبکههای نوآوری متشکل از افراد، بنگاهها، مراکز دانشی و مجموعههای صنعتی هستند که برای توسعه و تجاریسازی محصول یا فناوری با یکدیگر همکاری مشترک دارند. تنوع فعالیتها از تحقیق و توسعه تا تولید نمونه و تجاریسازی و هماهنگیهای لازم میان این فعالیتها توسط یک یا چند میاندار در شبکهها انجام میشود. در شبکههایی که مأموریت آنها نوآوری در محصولاتی است که از پیچیدگی قابلتوجهی در طراحی و ساخت برخوردار هستند، وجود دو میاندار صنعتی و دانشی ضروری است. فقدان نیروی انسانی متخصص، تجربه پیشین و زیرساختهای دانشی/صنعتی بهطور همزمان در یک میاندار از مهمترین دلایل نیاز به میاندار دوم در این شبکهها است. هدف این مقاله ارائه چارچوب نظری شبکههای نوآوری با دو میاندار دانشی و صنعتی است که در آن نحوه شکلگیری شبکه، نوع اعضاء و ارتباطات میان آنها مشخصشده باشد. در همین راستا انواع سبکهای رهبری در شبکههای نوآوری و ضرورت وجود دو میاندار توضیح دادهشده و چارچوب نظری اولیه ارائهگردید و بهمنظور اعتبارسنجی آن، مطالعه موردی شبکه طراحی و توسعه توربینهای بادی انجامشده است. براساس نتایج به دست آمده، چارچوب نظری تصحیح و تدقیق شده که میتواند مبنایی برای مطالعات بعدی باشد.</strong>
شبکه های نوآوری با دو هاب,رهبری دوتایی در شبکه های نوآوری,زیرشبکه دانشی,زیرشبکه صنعتی,شبکه توربین بادی
https://www.nowavari.ir/article_96988.html
https://www.nowavari.ir/article_96988_84fa6eec20ac2d3c099e0fd4426188d4.pdf
انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
فراترکیب عوامل موثر بر تقویت روابط بین اعضای شبکههای همکاری علم و فناوری از نگاه نظریه سرمایه اجتماعی
23
52
FA
فاطمه
ثقفی
0000-0003-4843-6885
دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
fsaghafi@ut.ac.ir
سیدحامد
مزارعی
دانشگاه تهران
hamedmazarei@gmail.com
محمد
خوانساری
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
m.khansari@fnst.ut.ac.ir
حنانه
محمدی کنگرانی
عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان
kangarani@ut.ac.ir
رضا
اسدی فرد
پژوهشکده مطالعات فناوری
reza_asadifard@tsi.ir
یکی از شاخصهای موفقیت شبکهها، شکلگیری روابط و همکاریهای پایدار بین اعضاء است. در واقع توجه به شبکهسازی نمایانگر این نکته است که همکاری بین اعضاء کلید اصلی عملکرد موفقیتآمیز اعضاء و کل شبکه است. بااینحال همکاری بین اعضای شبکه موضوعی پیچیده است که بررسی کامل آن نیازمند نگرشی جامعنگر است. یکی از نظریههایی که میتوان برای بررسی روابط بین اعضای شبکه مورد استفاده قرارداد نظریه سرمایه اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر طراحی چارچوبی برای تحلیل روابط بین اعضای شبکههای رسمی همکاری علم و فناوری با استفاده از نظریه سرمایه اجتماعی است. برای انجام این پژوهش از روش مرور نظاممند استفاده شد و با جستجو در پایگاه WoS چهلوچهار سند بهعنوان اسناد معتبر شناسایی و با کمک روش فراترکیب، اسناد منتخب بررسی و کدگذاری گردید. نتایج پژوهش حاکی از وجود بیستوچهار زمینه فرعی در قالب سه زمینه اصلی (زمینههای رابطهای، شناختی و ساختاری سرمایه اجتماعی) در بین مقالات است.
شبکههای همکاری,روابط بین اعضاء,سرمایه اجتماعی,علم و فناوری
https://www.nowavari.ir/article_97005.html
https://www.nowavari.ir/article_97005_c59adfec55a7096cecc308eb52a78d95.pdf
انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
ارائه مدل توسعهی توانمندیهای فناورانه فضایی
53
75
FA
شاپور
کرامت
مرکزملی فضایی
keramat@ut.ac.ir
منوچهر
منطقی
0000-0003-1839-0994
استاد تمام دانشگاه صنعتی مالک اشتر
manteghi@guest.ut.ac.ir
احمد
جعفرنژاد
دانشگاه تهران
دستیابی و بهرهبرداری از فضا بهواسطه توانمندیهای فناورانه فضایی به دست میآید. اجرای برنامه دهساله اول فضایی، ابلاغ سند جامع توسعه هوافضا و دستاوردهای فضایی، مبین توانمندسازی کشور در این عرصه راهبردی است. دستیابی به فناوری در کشورهای درحالتوسعه مبتنی بر یادگیری و خرید فناوری است که به دلایل شرایط سیاسی، نحوه ایجاد و رشد فناوریهای فضایی در ایران اینگونه نیست. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به مدلی جهت تجویز عوامل توانمندساز فناورانه فضایی ایران انجام شد. واحد تحلیل، بخش فضایی و دوره زمانی از پیش از انقلاباسلامی تاکنون میباشد. در این پژوهش بعد از مطالعات اسنادی و انجام مصاحبههای اکتشافی، دادههای کیفی جمعآوری شد و از طریق تحلیل محتوا و کدگذاری، مدل استخراج گردید. در بخش مطالعات کمّی با استفاده از پرسشنامه عوامل بهدستآمده از مصاحبههای اکتشافی مورد قضاوت جامعه آماری قرار گرفته و اهمیت آنها از طریق بار عاملی بهصورت کمی مشخص شده است؛ طی انجام پژوهش، بیش از 60 عامل در قالب 8 مؤلفه بهعنوان عوامل توانمندساز فناوری فضایی کشور با چارچوب سند جامع توسعه هوافضا شناسایی شدند. پایش و توجه به این عوامل در وضعیت کنونی که بخش فضایی درگیر چالشهای فراوانی در سطح سیاستگذاری، اولویتدهی و تخصیص منابع برای پیشبرد برنامههای فضایی است میتواند باعث شتاب هرچه بیشتر در اکتساب و توسعه توانمندیهای فناورانه مورد نیاز شود.
توانمندیهای فناورانه,سند توسعه هوافضا,توانمندسازی فضایی,توسعه توانمندیها
https://www.nowavari.ir/article_97003.html
https://www.nowavari.ir/article_97003_c620f25c00f1b51ff17281e97cb892d9.pdf
انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
طراحی مدل نوآوری دوسوتوان؛ مطالعه ای در یک بنگاه چندرشته ای دفاعی
77
98
FA
مهدی
اکبری
دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی دانشگاه پیام نور
akbari.mehdi@gmail.com
محمدتقی
امینی
دانشیار گروه مدیریت، مرکز تحصیلات تکمیلی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
m_amini@pnu.ac.ir
محمد
محمودی میمند
دانشگاه پیام نور تهران
drmahmoudim@yahoo.com
محمود
مرادی
مدیر پژوهش و فناوری دانشگاه گیلان
m.moradi@guilan.ac.ir
یکی از دغدغههای نیل به یک سازمان دوسوتوان، تعیین مختصات سازه نوآوری دوسوتوان میباشد. در واقع، یافتن پاسخی مناسب که مؤلفهها و خصیصههای سازه نوآوری در هریک از رویکردهای مدیریت راهبردی بنگاه، جهت نیل به دوسوتوانی نوآوری کدامند؛ هدف اصلی طراحی و تبیین مدل نوآوری دوسوتوان را در پژوهش حاضر تشکیل میدهد. این پژوهش، از حیث هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است که با رویکرد پژوهشی استقرایی- قیاسی و در قالب راهبرد پژوهشی ترکیبی اکتشافی سرانجام یافت. بدین ترتیب که در مرحله کیفی طراحی مدل، ضمن انجام مطالعات کتابخانهای و بهرهمندی از نظرات خبرگان 21 صنعت در سازمان چند رشتهای اتکا، از روش تحلیل محتوای کیفی و کدگـذاری نظـری و در مرحله آزمون و برازش مدل، از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. مبتنی بر روش-شناسی پیشنهادی، مدل نوآوری دوسوتوان در قالب 4 مؤلفه نوآوری مقطعی، مستمر، برانداز و نوآوری تعاملی مبتنی بر خصیصههای 12 گانه مرتبط، طراحی و تبیین شد. نتایج الگوریتم تحلیل دادهها،گواه برازش و اعتبار قابلقبول مدل پیشنهادی پژوهش حاضر است که در آن، مؤلفههای نوآوری مستمر و برانداز، به ترتیب بهعنوان مهمترین مؤلفه نوآوری درکنار نوآوری مقطعی، جهت نیل به یک سازمان دوسوتوان شناخته شدند.
نوآوری,دوسوتوانی,نوآوری دوسوتوان,مدلسازی معادلات ساختاری
https://www.nowavari.ir/article_96994.html
https://www.nowavari.ir/article_96994_f7947b6dc483e6ec6c063b2d392e4571.pdf
انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
تاثیر حاکمیت شرکتی بر تلاشهای نوآورانه شرکتهای فعال در بازار بورس و اوراق بهادار تهران
99
126
FA
مهدی
الیاسی
دانشگاه علامه طباطبائی
elyasimail@gmail.com
حسین
میرزایی
دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی دانشگاه علامه طباطبایی
mirzaeiahossein@gmail.com
سید یحیی
حساس یگانه
دانشگاه علامه طباطبائی
hassasyegane.atu@gmail.com
سید سروش
قاضی نوری
دانشگاه علامه طباطبائی
ghazinoori@gmail.com
پس از رسواییهای مالی شرکتهایی مانند انرون، وانتل و ... موضوع حاکمیت شرکتی اهمیت یافت و نظر محققان را به خود جلب نمود. یکی از موضوعات مطالعاتی در زمینه حاکمیت شرکتی، تأثیر آن بر نوآوری بنگاه میباشد. در این مطالعه ارتباط حاکمیت شرکتی و تلاشهای نوآوری در 304 شرکت فعال در بازار بورس تهران بررسی شده است. در این نوشته سعی شده است ابعاد و شاخصهای کلان حاکمیت شرکتی شناسایی و سپس مهمترین عوامل تأثیرگذار بر نوآوری بنگاه استخراج شود و شاخصهایی مانند قابلیت اتکای در گزارشات افشاشده و بهموقع بودن گزارشات افشاشده، در سایر مطالعات مشاهده نشده است. صورتهای مالی حسابرسی شده مربوط به سالهای 1391 تا 1395 بوده و با استفاده از روش پنل دیتا تجزیهوتحلیل گردیده است. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که تحصیلات هیئتمدیره، انتخاب مدیرعامل از داخل یا خارج شرکت و پرداخت پاداش هیئتمدیره اثر مثبت و معنادار، اما میزان پرداختی بابت حق حضور هیئتمدیره، قابلیت اتکای گزارشهای افشاشده و تعداد سنوات فعالیت بنگاه اثر منفی بر میزان نوآوری بنگاه دارد. تحصیلات مدیرعامل، غیرموظف بودن اعضای هیئتمدیره، تمرکز مالکیت و بهموقع بودن گزارشهای افشاشده توسط شرکت اثر معناداری بر نوآوری بنگاه ندارد.
حاکمیت شرکتی,تلاش های نوآورانه,بورس اوراق بهادار تهران
https://www.nowavari.ir/article_96996.html
https://www.nowavari.ir/article_96996_b5bec6e77887c04207d924150fd5a24e.pdf
انجمن علمی مدیریت فناوری و نوآوری ایران با همکاری موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی
مدیریت نوآوری
2322-5386
8
3
2019
11
22
مفهوم پردازی تطبیقی «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» در مقایسه با تدارکات عمومی حامی نوآوری: گامی به سوی پیاده سازی پیوست فناوری
127
154
FA
نجم الدین
یزدی
0000-0002-7160-5205
1- پژوهشگر پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف
2- دانشجوی دکتری سیاستگذاری علم و فناوری، دانشگاه علم و صنعت
najmoddin.yazdi@sharif.edu
عبدالله
جاسبی
0000-0001-8145-8491
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
jassbi@iust.ac.ir
علی
ملکی
0000-0001-8145-8491
استادیار پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف
a.maleki@sharif.edu
علی
بنیادی نائینی
عضو هیئت علمی دانشکده پیشرفت دانشگاه علم و صنعت ایران
bonyadi.naeini@gmail.com
با توجه به عدم موفقیت سیاستهای ساخت داخل در ایران و بسیاری از کشورهای درحالتوسعه، «تدارکات عمومی حامی نوآوری» میتواند بهعنوان یک سیاست نوآوری در طرف تقاضا مبنای نظری برای پیادهسازی پیوست فناوری در کشور فراهم نماید؛ اما کشورهای درحالتوسعه از ویژگیهایی متمایز از اقتصادهای توسعهیافته برخوردارند که یکی از مهمترین آنها فقدان توانمندیهای فناورانه در میان تأمینکنندگان است که نقشی محوری در همپایی فناورانه آنها دارد. مقاله پیش رو مفهوم جدید «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» را مبتنی بر شواهد بهدستآمده از پروژههای انتقال فناوری ده گروه کالای راهبردی در صنعت نفت کشورمان توسعه میدهد که توسعهای بر سیاست تدارکات عمومی حامی نوآوری محسوب میشود. این سیاست توانمندسازی تأمینکنندگان را در محوریت خود قرار میدهد. این مطالعه چالشهای مشترک متعددی را میان این دو سیاست برمیشمرد، ازجمله نیاز به تغییرات سازمانی در تدارک دهندگان دولتی، مدیریت ریسک، بهرهگیری از ساختارهای میانجیگر نوآوری (دانشی) و انجام اصلاحات حقوقی؛ اما دو تمایز اساسی نیز بهعنوان ویژگی مختص «تدارکات عمومی حامی توانمندسازی» مفهومپردازی شد: 1) توانمندسازی تأمینکنندگان بهعنوان هدف اصلی سیاست، 2) استقرار نظام پایش و ارزیابی دوسویه که هم توانمندی تأمینکنندگان و هم محصول تدارک دادهشده را توأمان رصد و ارزیابی میکند.
تدارکات عمومی حامی توانمندسازی,تدارکات عمومی حامی نوآوری,پیوست فناوری ایران,توانمندی های فناورانه تامین کنندگان,سیاست های ساخت داخل
https://www.nowavari.ir/article_96998.html
https://www.nowavari.ir/article_96998_fd92d8cb603c464ef1fe148b4331eac4.pdf